Als wij mensen, verbonden met en vooralsnog gebonden aan deze planeet, een soort van meetlat zouden willen hanteren, een objectief criterium op basis waarvan wij de beschavingsvolwassenheid van de menselijke soort als geheel zouden willen bepalen, dan zouden we met een geheel nieuw begrip moeten komen. Het zou de universele maatstaf voor onze overleving en voortplanting kunnen zijn. Het is feitelijk de omschrijving van een hoogvolwassen suprasysteem. Sterker nog: het is de definitie van een hoogvolwassen beschaving.

Economie en ecologie zouden, om maar een biologische term te gebruiken, in symbiose met elkaar moeten bestaan binnen één suprasysteem. In samenwerkende zin zijn ze dus elkaars gelijken. En daarom introduceer ik in het boek De mens als grens twee unieke, nieuwe begrippen die allebei precies dezelfde definitie hebben: neocologie en neoconomie. Zij zijn de drijvende factor achter het suprasysteem 2.0 waarin de huidige definities van systeem, economie en ecologie zijn gefuseerd.

De definitie van een laagvolwassen beschaving zou je dus kunnen uitdrukken als het negatieve spiegeldbeeld van de hoogvolwassen beschaving, als volgt:

Oud-economie en anti-ecologie is:

– (1) de wetenschap die het menselijk gedrag bestudeert in de samenleving als gevolg van handel, industrie en landbouw, zuiver en alleen gericht op consumptie en levensonderhoud van de bevolking, waarbij:

– (2) de wisselwerking tussen organismen, ecosystemen en hun omgeving progressief wordt aangetast en het natuurlijk evenwicht van plant en dier op destructieve wijze wordt verstoord, terwijl:

– (3) het gehele suprasysteem gehinderd en ondermijnd wordt in het zorgdragen voor het waarborgen van de onderlinge relaties tussen de subsystemen, ten koste van het gemeenschappelijk doel, te weten de symbiose tussen ecologie en economie, zodat:

– (4) welzijn, welbevinden en welvaart voor iedereen op deze planeet zodanig wordt aangetast, dat het de overleving en voortplanting van de gehele menselijke soort op de lange termijn in gevaar brengt, terwijl dit ten koste gaat van flora, fauna, milieu en klimaat op de enige planeet die we hebben.

(Deze definitie staat overigens niet in het boek. Ik heb hem speciaal voor deze website voor jullie gespiegeld).