Het mooie van het schrijven van een post op LinkedIn is dat, meer nog dan op Twitter en in tegenstelling tot Facebook, je gedwongen wordt om je boodschap te beperken tot zo’n 500 woorden (3000 tekens). ‘Schrijven is schrappen’ (dankjewel Simon Carmiggelt) wordt hier als het ware afgedwongen, op het leesteken nauwkeurig en dat is goed, daar leer je als auteur van. Want het dwingt je de boodschap in te korten tot een lengte die zelfs voor de gehaaste, overbelaste, ik-ben-druk-druk-druk-lezer nog te doen zou moeten zijn, zonder de kern van de boodschap uit het oog te verliezen.

Om rechtstreeks naar de Nederlandse addenda te gaan, klik hier.